วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

"เวลา" สิ่งซึ่งมีค่ามากกว่าทองและไม่สามารถเรียกร้องกลับมาได้เมื่อมันสายไป

เวลา เหมือนสิ่งสมมติ แต่เมื่อมันเดินผ่านไปกลับมีค่ามากมาย เพราะเป็นสถานที่่ที่บันทึกไว้ซึ่งความทรงจำในการกระทำของเราทุกอย่าง เป็นสมุดบันทึกที่เที่ยงตรงและซื่อสัตย์และเป็นเงื่อนผูกมัด ที่ไม่อาจแก้ได้
มีคนบอกว่า
ถ้าอยากรู้ว่า 1 ปี มีค่าเพียงใด ให้ถาม นักเรียนที่สอบไล่ตก
ถ้าอยากรู้ว่า 1 เดือน มีค่าเพียงใด ให้ถาม มารดาที่จะต้องคลอดบุตรก่อนกำหนด
ถ้าอยากรู้ว่า 1 สัปดาห์ มีค่าเพียงใด ให้ถาม บรรณาธิการหนังสือรายสัปดาห์
ถ้าอยากรู้ว่า 1 ชั่วโมง มีค่าเพียงใด ให้ถาม คู่รักที่ต้องรอเวลาที่จะพบกัน
ถ้าอยากรู้ว่า 1 นาที มีค่าเพียงใด ให้ถาม คนที่พลาดรถไฟ รถประจำทาง และเครื่องบิน
ถ้าอยากรู้ว่า 1 วินาที มีค่าเพียงใด ให้ถาม คนที่รอดจากอุบัติเหตุหวุดหวิด
ถ้าอยากรู้ว่าเวลาในเสี้ยววินาทีมีค่าเพียงใดให้ถาม นักกีฬาโอลิมปิกที่ได้เหรียญเงิน

ถ้าอยากรู้ว่าเสียเวลาไปเพียงเพราะคำว่าคงไม่ ครั้งต่อไปผมจะเล่าให้ฟัง

1 ความคิดเห็น: